20 juli ‘21. We varen via het Volkerrak de Biesbosch weer in en varen een kleine lagune binnen op de Deeneplaat. Hier blijven we een nachtje of twee. Tot de rivieren weer tot rust gekomen zijn. Tot het hoge water voorbij is. Heerlijk even tijd om mijn gedachten te ordenen. Het borrelt en bruist in mij; het ene verhaal kap ik af, om het volgende te schrijven…. Waar komt dat allemaal vandaan?
De website krijgt al wat vorm. Als ik er helemaal niet meer uitkom, kan ik altijd de hulplijn bellen. Dat is een geruststellende gedachte. Maar het liefste doe ik het helemaal zelf! Hulp vragen kan altijd nog…Zeekatten zijn héél eigenwijs. Dus denk ik nu na over het plaatsen van een teller. Die geeft aan hoeveel mensen er op de site zijn komen kijken. Daar ben ik best nieuwsgierig naar. Maar ik twijfel nog. Voegt het wel iets toe? Waarom wil ik dat eigenlijk; zo’n teller? Wil ik in een getal uitgedrukt zien, hoe populair mijn site is? Of wil ik, dat anderen dat kunnen zien? Waarom? Voor mijn ego? Mijn zelfvertrouwen? Ik besluit eerst maar geen teller te plaatsen. Mijn zelfvertrouwen wil ik alleen van binnenuit krijgen! Niet door volgers, lezers, en tellers… Maar dan…besluit ik tóch om een teller te plaatsen. Ik kan het mezelf ook te moeilijk maken. Ik ben ook maar een mens! Met een klein, nieuwsgierig egootje…
Dat is wel een ding; dat zelfvertrouwen. Het groeit nu gelukkig steeds meer. Het was niet zo groot. Maar dát zag bijna niemand, maskertje op, en dáár was vrolijke Marijke! De maskers zijn nu gevallen. What you see, is what you get! Doe het er maar mee. Ik ben Marijke de Zeekat! En ik maak mijn eigen website. Vol verhalen! Allemaal waar gebeurd!
En als je komt kijken…dan wordt je geteld! En als je stiekem nieuwsgierig bent…wees gerust, ga je gang, ik zie niet wie je bent! Ik hoop dat je het leuk vindt. Plezier ermee.