14 augustus, 2021 (10.42 uur) Lauwersmeer We zijn met de Zeekat 2 vertrokken voor een ontmoeting met vrienden op het Lauwersmeer. Droogvallen op de Waddenzee is ook een droom van ons.
Tijdens het schutten het Lauwersmeer op, passeren drie charterschepen. Op elke boot waslijnen vol met aan elkaar geknoopte schoenen. Mensen met stralende gezichten zwaaien. “Hebben jullie allemaal zweetvoeten?” roep ik boven de wind uit. “We hebben wad gelopen”, lachen ze enthousiast. “Het is zo mooi! Het lamsoor en de zeekraal bloeit! Lila en rood. En we hebben alle eilanden gezien!”.
Nog een uurtje doorvaren. Dan zijn we bij de haven, vlak bij de sluis naar de Waddenzee. Daar zijn Margreet en Theo en dochter Bibi met hun Westerley Centaur. Dat is een kimkieler. Daarmee kun je goed droogvallen. Volgens Frank kunnen wij dat ook wel. Voorlopig zal er niks van komen: er staat 5 Beaufort…ook 7 Beaufort wordt al aangekondigd!
Margreet ken ik al vanaf de middelbare school. Theo was een mededuiker bij Nautilus. Margreet ging met me mee naar een trainingsavond in het zwembad, waar ik ze aan elkaar voorstelde… Margreet leende mijn snorkel en duikbril, sprong gelijk met Theo in het diepe en zwom met hem weg! We zijn nu zo’n vijftig jaar verder en allebei met pensioen! Margreet geniet volop van haar nieuwe vrijheid. In de kuip staan twee enorme zitzakken. Voorlopig rust ze daar lekker in uit. Petje af voor deze volhouder in het onderwijs: ze heeft de eindstreep gehaald! Maar ze blijft niet lang stilzitten: een cursus Turks is haar nieuwste plan. Goed zo, Margreet! Een mens is nooit te oud om te leren! Nu begint het grote genieten!



Prachtig Marijke, jullie zijn dus nog steeds onderweg. Veel avonturen van jullie ken ik al. Vooral Sepia en Bleu Marvin, maar zoals je ze nu opschrijft beginnen ze nog beter te leven.
Ga zo door.
Dankje, Gerrit, wat geweldig leuk dat je in gedachte weer met ons mee reist. Als vanouds!
Erg leuk om je weer even gezien te hebben. Als ik weer een keer in Nederland ben hoop ik ook een tochtje naar de Waddenzee te maken. Ik ben ooit een keer op Texel geweest en dat is 50 jaar terug.
Nog een heel fijn weekend. Ik ga nog wat meer van je blogs lezen!
Superleuk dat je het gaat lezen, An. Haha…nu heb ik een “volger”in Amerika!