18 augustus 2021, Lauwersmeer “Ik dacht dat we dit niet meer zouden meemaken!” roep ik uit, terwijl ik met beide handen de gril tegenhoud, die van een kast dreigt te schuiven. Achter mij schuiven mokken over het aanrecht heen en weer. Aan mijn voeten springt een la open, en naast me liggen fluitketel, pan, laptop en thermoskan knus en veilig samen onder het dekbed in bed. Frank brengt de heen en weer schuivende electronica in veiligheid. Tussen alle glazen en kopjes zitten theedoeken en ondergoed gepropt. Deze wind was voorspeld; Beaufort zes tot acht. Na een gezellig dagje aan een boeitje, langszij bij elkaar, zijn Theo en Margreet terug naar de haven. Wij besluiten op het Lauwersmeer te blijven. Aan hogerwal blijven de golven wat rustiger, daar pakken we een boei voor de nacht. Maar soms draait de wind en komt van het noorden, dan rollen en schudden we heftiger. Steeds meer dreigende donkere wolken schuiven langs en brengen felle buien en harde windstoten mee. Af en toe schijnt toch de zon door een gaatje, dan weer staat er een regenboog, de kleur van het water wisselt constant mee.
De nacht valt. En het is weer als vanouds: Frank slaapt vlot in, en ik blijf klaarwakker.
Herinneringen aan echt spannende ervaringen op het water spoken door mijn hoofd. Dan is dit eigenlijk “een eitje”, zeg ik tegen mezelf. Ik besluit er gauw eens een op de site te vertellen. Dan ben ik het maar kwijt! Daar heb ik de site voor.
De volgende nacht brengen we heerlijk door in de haven bij Lauwersoog. Daar haal ik alle slaap weer in. Dat is nodig, want…morgen gaat het gebeuren! Dan gaat de Zeekat voor het eerst droogvallen! Op de Waddenzee, bij Schiermonnikoog. Joepiedepoepie!!
Hoewel…Oei! Het waait nog best wel hard! Ik hoop dat we niet zullen omvallen! Onze vrienden hebben een kimkieler, maar wij hebben maar één kiel…