Zing het eruit, meiden!

De eerste avonden zingen bij de Lek-kerbekken gebeurt er iets met me. Ik merk dat de teksten van sommige liedjes me diep raken. De tranen rollen over mijn wangen als ik ze zing! Sommige teksten lijken wel over mij persoonlijk te gaan!

Het blijkt een heerlijke uitlaatklep te zijn. Thuis hang ik de teksten aan de muur in mijn knutselkamer en blèèr ! Blèèr in alle betekenissen van het woord! Heerlijk! De tweede oefenavond zorg ik, dat ik zakdoekjes bij me heb. Gelukkig went het snel. Nu wordt het zingen puur genieten. De Lek-kerbekken hebben mijn hart gestolen! Ik oefen hun namen met behulp van het smoelenboek op de website. Ik meld me aan voor het wafels bakken voor een lustrumfeestje. Emmers beslag worden naar het gastvrije huis van Jo Oteman gesleept. Spontane uitbarstingen van gezang tijdens de verkoop. Grappen over en weer met passanten. Wat een feest om erbij te zijn!

8 September…zullen we dan weer beginnen?

Lekkerbekken met wafels
De Lek-kerbekken in de Steenstraat
Het ontstaan van het koor, het verzinnen van een passende naam, heb ik nog meegemaakt. Omdat we steeds vaker op reis waren, had ik met pijn in mijn hart het lidmaatschap opgezegd. Rond het 15de lustrum, kom ik er weer bij! Joepiedepoepie! Alwéér een droom in vervulling!
Hoog boven alles uit klepperen de ooievaars mee met de muziek
Door weer en wind zingen de Lek-kerbekken. Kerstmarkt in Wijk
Lek-kerbekken in de oergezellige foyer van het Calypso theater. In afwachting van een optreden.
En dan knállen met die heerlijk gekke meiden!
Reüni van de Lek-kerbekken.
Tweede reunie, in de haven waar het allemaal begon.
Nu in het nieuwe clubschip De Ark

8 September…zullen we dan weer beginnen?

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *